καταχλυούμαι

καταχλυοῡμαι, -όομαι (Α)

γίνομαι σκοτεινός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ἀχλυοῦμαι «γίνομαι σκοτεινός» (< ἀχλύς «ομίχλη, σκοτάδι»)].